Yoga wordt nog wel eens gezien als iets dat alleen geschikt is voor vrouwen en watjes. Waar komt dit beeld toch vandaan? En vooral: is het ook waar?
Het is mij in de loop der jaren opgevallen dat yogaklasjes voor een aanzienlijk deel gevuld wordt door vrouwen. Hebben mannen het niet nodig of zorgen vrouwen gewoon wat beter voor zichzelf?
Tijd
Misschien heeft het met tijd te maken. Mannen zijn naar hun werk en vrouwen hebben tussen de bedrijven door wel een momentje over om aan yoga te doen.
Geldt dit nog steeds in de een- en twintigste eeuw of is dat nu toch echt achterhaald?
Zondagochtend
Toen ik een aantal jaren geleden overigens yogacursussen verzorgde op de zondagochtend waren de verhoudingen niet zelden omgedraaid. Het merendeel van de deelnemers bestond ineens uit mannen.
Ik herinner me dat ik daardoor aangenaam verrast was.
Voelen
Dat mannen tegen yoga aankijken als dat het voor watjes is, komt wellicht ook door het feit dat yoga te maken heeft met beter leren voelen. Dit begint fysiek: in het lichaam en in de adem. Het omvat op een gegeven moment ook gedachten, gevoelens en herinneringen.
En alles wat het genoemde te boven gaat.
Stoer
Mannen onder elkaar vinden het mogelijk niet zo stoer om zich hiermee te afficheren. Vrouwen onderling praten vaak wat gemakkelijker over hoe ze zich voelen, fysiek en mentaal.
Betekent dit dat vrouwen zwak zijn en dat yoga gemakkelijk is?
Mannelijke leraren
Grappig is dat er in verhouding vrij veel mannelijke yogaleraren zijn. Kennelijk kun je daar dan weer wel mee voor de dag komen.
Ergens de leiding nemen is iets dat mannen altijd graag gedaan hebben. Een grote schare vrouwelijke volgelingen is natuurlijk ook niet verkeerd 😉
Antropologe
Voordat yoga bij mij echt in beeld kwam, verbleef ik als culturele antropologie langdurig in de Noord Indiase stad Varanasi. Ik hield me daar bezig met verhoudingen tussen mannen en vrouwen.
Het onderwerp heeft dus sowieso al meer dan gemiddeld mijn interesse.
De bakermat van de yoga
Het viel me trouwens daar ook al op dat spirituele leraren vaak van het mannelijke geslacht waren. Yoga wordt in India van oudsher vrijwel uitsluitend door mannen beoefend. De bochten waarin deze beoefenaars zich letterlijk en figuurlijk weten te wringen lijken allerminst eenvoudig.
Indiase vrouwen beoefenen hun spiritualiteit meer in de huiselijke kring en doorgaans wat minder in fysieke/lichamelijke zin.
India is toch het gebied waar de yoga zich het meest ontwikkeld heeft.
Geestkracht
Je kunt je in dit verband ook afvragen wat de essentie is van yoga. Ligt deze vooral in wat je lichamelijk allemaal voor elkaar kunt krijgen of meer op andere, minder zichtbare gebieden?
Kijk bijvoorbeeld eens naar concentratievermogen en naar de kwaliteit om het leven evenwichtig tegemoet te treden. Dit zijn dingen die je met yoga opbouwt, afgezien van het niet onbelangrijke feit dat je jezelf o.a. fysiek, mentaal en emotioneel een stuk beter leert kennen.
Slotsom
Wat is nu de slotsom van dit geheel? We kunnen denk ik wel stellen dat er verschillende beelden over yoga in omloop zijn. Sommigen hebben te maken met culturele aspecten, andere met verhoudingen tussen mannen en vrouwen wereldwijd.
De enige tip die ik jou (m/v) hierover kan geven, is: onderzoek het voor jezelf. Dat is in mijn beleving de enige legitieme weg. En dat geldt volgens mij niet alleen voor yoga…