Berghouding (Tadasana)

Geef een reaktie

Berghouding of TadasanaBerghouding of Tadasana kun je wel zien als de ‘moeder’ van alle (staande) houdingen. Zij heeft eigenlijk alles in zich wat je ook in andere houdingen kunt vinden! Het is echt een basishouding waarin je in alle eenvoud kunt waarnemen hoe het van binnen met je gaat.

In Berghouding kun je je bovendien oefenen in de drie basiskenmerken die van belang zijn bij iedere yogahouding: stevig, stabiel en redelijk gemakkelijk. Als je niet zoveel zin of tijd hebt, is het misschien niet zo’n grote moeite om wel even een paar minuutjes de Berghouding te doen…

Houding op zichzelf

De Berghouding is enerzijds een houding op zichzelf. Als houding op zich is zij bijzonder, omdat je ‘alleen maar’ hoeft te gaan staan. Geen ingewikkelde capriolen dus, maar enkel vanuit een basispositie van binnenuit waarnemen hoe het er voorstaat. Dit benadrukt nog eens het  feit dat je voor yoga absoluut niet lenig hoeft te zijn.

Observatiehouding

Anderzijds is de Berghouding een observatiehouding (na een andere staande houding). Hierin gebruik je haar als een moment om na te voelen. Je neemt dan waar wat een (andere) houding in je teweeg heeft gebracht. Tegelijkertijd ben je ook in de gelegenheid om de ervaring via je adem door te laten stromen. Zo kun je als het ware schoon aan een volgende houding beginnen.

In de rij voor de kassa

Deze manier van kijken is zeer bruikbaar voor het dagelijkse leven! Bij beoefening van Berghouding zul je ondervinden dat er een hele wereld te ontdekken is vanuit deze op het eerste gezicht zo eenvoudige houding!

Mooi is dat je haar bij veel gelegenheden kunt beoefenen, ook tussen de bedrijven door. Zelf doe ik de Berghouding wel eens in de rij voor de kassa of wachtend tot het water kookt bij het maken van een kopje thee 😉

Parvatasana

Door sommige yogaleraren wordt de naam Parvatasana gebruikt in plaats van Tadasana. Bij beide namen betekent de stam van het woord (achtereenvolgens Parvat en Tada) berg. In de Nederlandse context wordt Berghouding echter meestal Tadasana genoemd. Van mijn yogaleraar leerde ik de houding destijds ook onder die naam. Uiteindelijk is de tenaamstelling natuurlijk geen halszaak. Het gaat immers vooral om de beoefening zelf…

Instructie

Ga staan met je voeten op een voetbreedte uit elkaar. Dus zo dat er een voet past tussen je voeten. Ga goed rechtop staan en sluit desgewenst je ogen. Als je het niet prettig vindt om je ogen te sluiten of de gelegenheid is er niet naar dan kun je ze uiteraard open houden. Richt je blik dan op niets in het bijzonder.

Houd de knieën flexibel. Overstrek ze niet. En adem rustig naar je buik. De inademing komt door de neus naar binnen en gaat ook weer door de neus naar buiten. Laat je schouders zoveel mogelijk zakken en beweeg je vingers een beetje. Laat vingers en schouders dan verder met rust.

Maak je nek lang. Houd de hals ‘zacht’. En stel je voor dat er een touwtje aan je kruin zit, waardoor je lichaam nog wat rechter op gaat staan. Dit allemaal zonder overmatig aan te spannen. Het is de bedoeling dat je comfortabel staat.

Richt je aandacht naar binnen en voel hoe het daar op dit moment is. Neem waar hoe je lichaam aanvoelt. Je voetzolen maken contact met de ondergrond en de adem stroomt in en uit. Spontaan en vanzelf. Merk op dat de aarde het lichaam draagt. Voel je gedragen!

Geef een reaktie