In de afgelopen twintig jaar heb ik kennis mogen maken met verschillende stromingen in de spirituele wereld. De periode daarvoor waren het vooral de protestants-christelijke sferen die ik om me heen zag. Ik zag toen al dat er meer was dan die wereld en nam mij als vijftienjarige voor die grotere ruimte in te gaan.
Wat mij uiteindelijk in veel van die stromingen opviel was het strenge karakter. Bevrijding van het Zelf leek samen te gaan met veel spelregels en verplichtingen. Vaak werd dan wel gezegd dat het daaraan gehoor geven en je eraan houden een vrijwillige keus was. Deed je er niet aan mee dan hoorde je er echter niet helemaal bij.
Misschien is dit karakteristiek voor een spirituele of religieuze stroming. Het heeft vast te maken met groepsvorming. Zonder regels ben je nergens. Mijn vraag was echter niet zelden of ik er op een zo’n manier (bij) wilde zijn.
Einzelganger
Van kinds af aan sta ik bekend als een zelfstandig type. Ik ga graag mijn eigen weg en mijn eigen gang. Het groepsgebeuren is nooit mijn ding geweest. Je komt daar als mens echter nooit helemaal onderuit.
Grappig is dat ik diep van binnen misschien toch ook tot een grotere gemeenschap zou willen behoren. Gelukkig heb ik daar inmiddels voor een groot deel mijn vrede in gevonden. Die grotere gemeenschap heeft voor mij geen lidmaatschap en geen gebouw.
Bij gelijkgestemden is er een duidelijke herkenning, van welke gezindheid die persoon ook is. Op die manier voelt het leven niet zo eenzaam. Hoewel, dat woord bestaat eigenlijk uit de combinatie Samen Een…
Enjoy
Tijdens de vier jaren van mijn yogaopleiding heb ik me op eigen wijze toch verbonden met een groep. Dat waren rijke en boeiende jaren. Mijn leven is sindsdien niet meer als tevoren. Ik ben een weg ingeslagen die niet meer terug te draaien is.
Met discipline ben ik gaan oefenen, in zowel innerlijke als uiterlijke vorm. Er waren hoogte- en dieptepunten, en alles daar tussenin. Het hele spectrum is aan me gepasseerd.
Aan het einde van die jaren las ik de woorden van een inmiddels overleden Meester over hoe je het menselijke bestaan benaderen kunt. Het aardse bestaan krijgt bij diepgaande meditatieve oefening onvermijdelijk een andere kleuring en waarde. Hij schreef echter opgewekt: Enjoy the ride!
Pieken en dalen
Inmiddels is het leven verder gegaan. Pieken en dalen zijn er geweest, fysiek en mentaal. Vrede krijgen met het bestaan stond de afgelopen vijf jaar centraal.
Een vriendin die ik kortgeleden ontmoette vertelde dat ze iets nieuws in mijn ogen zag. Ze zag een vreugde die ze de periode daarvoor minder had gezien.
Persoonlijk
Dit verhaal vind je misschien best persoonlijk. Dat is het mijns inziens ook. Ik zet het hier neer opdat het iets in je losmaakt. Ik zou het leuk vinden om hieronder te lezen hoe jij hier zelf in staat.