Misschien vraag jij je wel eens of hoe het zit met de verhouding tussen yogaoefening en maatschappelijk betrokken zijn. Met yoga ben je immers bezig met loslaten. Maar, hoever zou dat loslaten eigenlijk moeten gaan?
Bij zen heb je bijvoorbeeld een groep die heet de Zen Peacemakers. Deze groep leeft soms een tijdje op straat. Mensen ervaren zo een poosje hoe het is om als zwerver te leven. Zij willen zich maatschappelijk ook voor straatbewoners inzetten. Voor hun is mediteren alleen niet genoeg.
Pose
Ik vraag me bij dergelijke initiatieven soms af of hier sprake is van een pose. Wat is iemands motivatie om zoiets te doen? Is het echt om de wereld een betere plaats te maken of is het vooral om te laten zien hoe goed je wel niet bent?
De vraag stel ik overigens niet om te pretenderen dat ik het zelf allemaal zo goed weet. Het is vanuit een nieuwsgierigheid en vanuit de wens hier weer iets van te leren. Wellicht is het daarom beter als ik mij van een oordeel onthoud.
Betrokken
Het wel of niet een oordeel hebben is hier een centrale issue. Want, in hoeverre trek je je als yogi terug uit wereldse zaken? En in hoeverre maak je je te gemakkelijk ervan af als je dat bij alles doet? Dit doet mij denken aan op elkaar betrokken zijn in een relatie. Mag je verwachtingen hebben van elkaar? Corrigeer je elkaar of moet je dat soort dingen allemaal laten. Alleen maar loslaten of werkt het zo niet?
Tijdens mijn yogaopleiding leerde ik dat je als yogi niet ongevraagd jouw manier van leven moet verkondigen. Als iemand erom vraagt, mag het natuurlijk wel. Ook leerde ik dat wat je op je eigen bordje hebt voldoende is om je leven mee te vullen. Met je bemoeien met andermans zaken doe je jezelf en een ander geen plezier.
Maatschappelijk
Als mens moet je leven in deze wereld, ook als yogi kom je daar niet onderuit. De aardse wereld heeft eigen spelregels en gebruiken. Daar kun je aan deelnemen als lid van de maatschappij. Op de vraag wat je als yogi nu precies los zou moeten laten, weet ik het antwoord eerlijk gezegd niet. Per moment blijft het in mijn geval afstemmen waar ik wel of niet betrokken bij raak.
Oprecht en steeds opnieuw blijf ik onderzoeken hoe ik mij tot het leven hier en nu verhoud. Dat wil overigens niet zeggen dat ik in yoga en meditatie niet geregeld als het ware over de schutting kijk. Waar komt mijn route uiteindelijk uit?