Meditatie: mijn verhaal

Meditatie is een zeer persoonlijke kwestie. Voor iedereen is de ervaring anders en het verschilt ook per moment. Het is in spirituele kringen eigenlijk ook bijna not done om erover te spreken. Daar zit denk ik achter dat men vindt dat dit in de binnenwereld hoort.

Desalniettemin wil ik een poging wagen om iets met je te delen op dit vlak. Voor jou om een idee te krijgen hoe het kan zijn om te mediteren. Niet met de pretentie het hele gebied weer te geven. Wel een tipje van de sluier, met een hint wat daar verder onder zit.

Persoonlijk verhaal

Bij mij is meditatie begonnen toen ik helemaal nog niet wist wat meditatie was. Als kind was ik al een opmerkzaam wezen. Ik had aandacht voor mensen en dingen, en een belevingswereld die het oppervlakkige oversteeg. Met een gevoeligheid voor mijn omgeving pikte ik veel op waar ik niet altijd raad mee wist. Daar kon ik dan letterlijk mee zitten, al peinzend. Ik probeerde er iets van te begrijpen, maar werkelijk doorgronden deed ik het niet.

In de periode richting mijn volwassenwording bleef ik een peinzende ziel. Ik wist nog niet precies waar het heen ging, maar voelde wel een soort richting. Daar stemde ik met vallen en opstaan, en naar vermogen op af. Zo was me rond mijn 15e duidelijk dat ik omstreeks de helft van mijn studie naar India zou reizen. Hoe ik dat wist, dat weet ik nog steeds niet. Ik bereidde me er echter achteraf gezien al heel duidelijk op voor.

Na twee jaar studie nam ik het vliegtuig en reisde naar het noorden van India. Ik telde nog maar 21 jaren. Een zeer jonge vrouw in een omgeving die in vele opzichten overweldigend was. Ook daar was meditatie iets wat van nature al in mij was. Ik ging er niet formeel zitten. Wel was ik er met volle aandacht en in wat er op dat moment aanwezig was.

Een tweede periode Noord-India volgde, niet zo lang hierna. Opnieuw een onderdompeling in deze Oosterse wereld. Een ervaring onvergelijkbaar met de Nederlandse context.

Het echte werk

In de jaren daarna kon ik steeds duidelijker onderscheiden welke kant het met mij opging. Nog steeds was het erg zoeken naar wat te doen en hoe het precies in te vullen. Ik voelde echter wel de richting en volgde die op een of andere manier ook. Ontmoetingen overweg hielpen me mijn weg te vinden wat dit betreft. Tijdens een reis door Australië verbleef ik bijvoorbeeld relatief langdurig in een yogacentrum. Vervolgens werkte ik in Nieuw-Zeeland een poosje in een vegetarisch restaurant van een Hare Krishna en in een vakantiekolonie van een Duitse antroposoof.

Een collega van mijn werk nam mij tenslotte mee naar een yogaleraar bij wie ik uiteindelijk echt in de leer ging voor langere tijd. Een opleiding van 4 jaar volgde. Deze collega deed zelf ook mee en is nog steeds een zeer dierbare (spirituele) vriendin.

Meditatie leerde ik toen nog grondiger kennen, en dan bedoel ik in formele zin. Mijn meditatieve basis was in de kern natuurlijk al lang aanwezig. Maar, met deze bijzondere verdieping vielen de puzzelstukjes eindelijk echt op zijn plek.

Ervaringen in meditatie

Misschien zit je nu met smart te wachten wanneer mijn zogenaamde ware ontboezeming komt. Ik kan me voorstellen dat je graag via mij het ei van Columbus zou willen vinden. Mijn taak is echter om jou ertoe te bewegen daar zelf naar op zoek te gaan.

Diepe spirituele ervaringen in meditatie zouden uiteindelijk wel eens anders naar je toe kunnen komen dan je tevoren had gedacht. Wellicht niet als een blikseminslag en met geraas van de donder. Dit soort zaken zijn altijd anders dan je denkt.