Naukasana

Geef een reaktie

NaukasanaNaukasana ziet er in eerste instantie heel eenvoudig uit. Het bovenlichaam wordt maar een klein stukje geheven. Als je het plaatje ervan ziet, lijkt het een fluitje van een cent.

Eenvoud is echter nog wel eens lastiger dan je zou denken. Misschien ben je, net als vele anderen, geneigd om liever op het oog ingewikkelder zaken aan te pakken. Naukasana is zo’n voorbeeld van oefenen in het klein. Als je dat dan probeert, kom je jezelf ineens behoorlijk tegen.

Hartslag

Zelf heb ik dat regelmatig ondervonden. Als ik namelijk Naukasana beoefende, merkte ik dat mijn hartslag ineens fors omhoog ging. Dat verraste me dan, aangezien ik het bovenlichaam voor mijn gevoel helemaal niet zo ver omhoog bracht.

Rustig ademen en me schikken in de situatie was op dat moment eigenlijk meer een opgave. Niet eens de oefening van Naukasana zelf.

Interessant

Persoonlijk vind ik dit wel interessante momenten. Er gebeurt van binnen iets wat ik niet verwacht. Het schuurt misschien een beetje, maar ik steek er inwendig iets van op. De enige reden dat ik er bovendien achter ben gekomen, is dat ik de tijd genomen heb om deze oefening te doen.

Dat is voor mijn gevoel dan ook een zeer waardevolle kwaliteit van yoga. Je komt er toe om echt dingen op te merken die in je omgaan. Het is heel gemakkelijk om te vergeten met die subtiliteiten voeling te houden. Druk druk druk enz.

Wie het kleine niet eert

Het leuke is dat je dit helemaal niet met grote, heftige, intensieve oefeningen hoeft op te zoeken. Integendeel, zou ik zeggen. Met die ingewikkelde, fysiek gerichte dingen dender je er waarschijnlijk (net als in het dagelijkse leven) alsnog met zevenmijlslaarzen overheen.

Houd je oefening, zoals in Naukasana, klein en eenvoudig. Verras jezelf in de gewaarwording van hoe het kleine groot kan zijn.

Instructie

Ga maar liggen op je buik. Leg de handen op elkaar, onder het voorhoofd. Laat de hielen naar buiten vallen.

Voel hoe de hele voorzijde van het lichaam contact maakt met de ondergrond. Laat het lichaam maar rusten. Laat je maar dragen.

Plaats de hielen dan tegen elkaar aan. Verstrengel de vingers van je handen en leg de handen zo tegen het achterhoofd. De ellebogen wijzen opzij.

Houd het onderste deel van het lichaam, vanaf het bekken, tegen de mat aan. Ook de voeten. En hef dan het hoofd, samen met de armen en de borst. De ellebogen blijven opzij wijzen en kun je zelfs iets naar achteren brengen, in de richting van de rug.

Merk op wat er in je lichaam gebeurt. Bijvoorbeeld met je hartslag.

Je kunt het hierbij laten en na enige tijd weer rustig het bovenste gedeelte van het lichaam terugbrengen naar de mat. Ter variatie kun je echter ook je voeten samen een stukje omhoog brengen.

Blijf waarnemen in het lichaam en voel hoe het is om in deze houding te zijn. Neem vooral ook de achterzijde van het lichaam waar in deze achteroverbuiging.

Op een inademing hef je zowel het bovenste als het onderste deel van het lichaam nog eens. Op een uitademing breng je beide delen weer rustig terug naar de mat.

Leg de handen op elkaar onder het voorhoofd en laat de hielen naar buiten vallen.

Voel Naukasana even na.

Geef een reaktie