Je rug is een centraal onderdeel van je lichaam. Met de rug bedoel ik eigenlijk de hele wervelkolom. Het gaat mij om de hele constellatie van wervels en tussenwervelschijven. Lopend van je stuitje, omhoog naar je kruin.
Zonder je rug ben je nergens als je je rechtop wilt bewegen. Rechtop blijven gaat echter niet vanzelf. Het is van belang het te oefenen en bij te houden. Want als je niet uitkijkt dan zak je in. Krom lopen of scheef zitten blijft op termijn ook niet zonder gevolgen. Er ontstaat een vergroeiing of een tussenwervelschijf stulpt uit. Je kunt pijn krijgen in de onderrug of rond de schouders. En boven de schouders zit natuurlijk ook nog eens de nek.
Het welzijn van de rug is verbonden met dat van het complete lichamelijke systeem. Als het dus niet goed gaat in dit gedeelte, heeft dat consequenties voor de balans in het geheel.
Oefenmateriaal
Tijdens yogacursussen is er altijd een oefening die een groot deel van de deelnemers lastig vindt. Pascimottanasana is de naam van deze houding. Je zit op je mat met de benen recht vooruit. De opdracht is dan om rechtop te gaan zitten. Op je zitbeentjes, met daarboven de rug. Niet zelden echter zie ik iemand achterover hellen, doorgaans met een bolle rug. Rechtop zitten is bijna onmogelijk want normaal gesproken hangt deze persoon bij het zitten onderuit.
De rug gaat aan zulke gewoontes wennen. Een vergroeiing in de wervels kan er zelfs uit ontstaan. Of er is een te grote druk op de tussenwervelschijven. Je krijgt op termijn rugpijn of misschien zelfs een hernia.
Een oefening ter voorkoming van veel ellende is in theorie heel simpel: zit rechtop op je stoel. Hang niet onderuit en laat het lichaam niet een kant op hellen. Behoud de natuurlijke houding en dan blijft de rug gezond. In de praktijk lopen dit soort dingen vaak anders. Uit automatisme hang je toch vaak weer onderuit. Dit soort gewoontes blijken buitengewoon moeilijk te doorbreken. Ik zou het toch proberen, want de gevolgen zijn op den duur niet mis.
Rechtop staan
Een alternatieve oefening voor goed zitten is proberen rechtop te staan. Voel hoe je staat en let er vooral op dat je rug niet inzakt. Kijk of je weer kunt komen tot een natuurlijke holling in je onderrug. Van voren steek je borst een tikkeltje naar voren. Boven in de rug breng je de schouderbladen wat naar elkaar toe. Vervolgens maak je de nek lang door de kin iets in te trekken. De hals aan de voorzijde houd je zacht. Tot slot stel je een touwtje voor aan je kruin. Dat touwtje trekt je hoofd iets omhoog zodat je optimaal in een rechte positie staat.
Essentieel als je oefent is altijd dat het niet krampachtig wordt. Met nog meer spanning in het lijf schiet je niet zoveel op. Houd het soepel en zoek een vriendelijk evenwicht. Als je niet precies meer weet hoe je dit aan moet pakken, lees dan nog eens na wat ik hier eerder over schreef. Dat deed ik onder de noemer kenmerken van een yogahouding. Deze kenmerken vormen de basis van je oefening. Doe er je voordeel mee.