Sensitiviteit heeft te maken met aanvoelen. Zowel bij een ander als bij jezelf. Bij een ander bijvoorbeeld voelen dat in een situatie voorzichtigheid is geboden. Iets ligt gevoelig en jij walst daar niet zomaar overheen.
Ook bij jezelf is sensitiviteit een gave. Deze eigenschap kan je helpen gebalanceerder met de dingen om te gaan. Je voelt namelijk je eigen grenzen beter. Als het even kan handel je er bovendien naar.
Een paar decennia geleden bestond hiervoor een training. In sensitiviteit of liever nog sensitivity. Misschien ruik je hierin een zweempje flower power. Een andere tijd maar als je het mij vraagt niet minder bruikbaar. Als je tenminste even wat verder kijkt…
Yoga
Een training in sensitiviteit is natuurlijk bij uitstek yoga. Deze is niet gebonden aan mode of aan een bepaalde tijd. Als je moeite hebt met fysiek voelen, kun je daar in yoga asana een begin mee maken. Geleidelijk aan breid je je oefening uit naar de adem en naar de oefening van de geest.
Bij dat fysieke voelen denk ik bijvoorbeeld aan Yoga Nidra. Dat je daarin moeite hebt met het voelen van de tweede of de derde teen. Of een ander lichaamsdeel waar je gevoelsmatig niet zo goed in kunt komen. Zodoende heb je vaak geen idee hoe het met dat onderdeel gaat.
Je kunt je wellicht echter wel voorstellen dat het handig is om te weten of het ergens in je lichaam wat minder goed gaat. Wat niet weet wat niet deert, is uiteindelijk niet vol te houden. In dit verband is het ook niet zo gek om gevoel te krijgen wat de wisselwerking is van lichaam en geest.
Psychosomatisch is hier wat betreft ziekte en klachten een woord om te onthouden. Als je sensitiviteit getraind is, ben je er hoogstwaarschijnlijk bij calamiteiten wat vroeger bij. Je aandacht is namelijk regelmatiger in je lichaam. Je voelt hoe het gaat en doet daar je voordeel mee.
Observatie
Kernwoord in yoga is wat dit betreft observatie. Het gaat om het waarnemen van wat er fysiek en mentaal gebeurt. Je sensitiviteit zal in deze training aanzienlijk beter worden. Oefening baart kunst, zo luidt het spreekwoord niet voor niets.
Die waarneming zal ook met de tijd steeds subtieler worden. Je voelt grote onderdelen, maar ook binnen die onderdelen ontstaat een gevoel van onderscheid. Met sensitiviteit ben je overigens geenszins een softie. Integendeel, je wordt er juist veel sterker van.
Op eigen kracht kun je met deze kwaliteit voor je algehele welzijn zorgen. Daaraan tipt geen enkel wellnessarrangement. Wie is er nu niet zoveel mogelijk zelfvoorzienend? Voor mij is dat althans wel een ideaal waar ik naar streef.
Sensitiviteit
Heb jij in deze periode van je leven enig idee van hoe het met jouw sensitiviteit staat? Kun je gevoelsmatig de tweede van de derde teen onderscheiden en weet je hoe het geestelijk met je gaat?
Ik heb het nu in deze vragen over of je weet hoe het op de vierkante meter met je is gesteld. Een volgend hoofdstuk is je sensitiviteit ten aanzien van een ander. Hoe ga je daarmee om en heb je compassie voor wat een ander voelt?
Er valt zo nog heel wat te onderzoeken op het vlak van sensitiviteit. Het is de vraag of je hierin ooit uitgeleerd raakt. Boeiende materie vind ik persoonlijk. Ik onderzoek graag nog even verder. Doe jij met me mee?
1 Reaktie op “Sensitiviteit”
Martijn
Sensitiviteit kun je inderdaad waarschijnlijk blijven ontwikkelen en subtieler maken, zowel lichamelijk als geestelijk. Hoewel het natuurlijk ook een last kan zijn om alles altijd zo diep te voelen en ervaren. Ook hier is wat mij betreft weer de middenweg aan te raden.