Als iets je dwars zit dan kun je met recht zeggen: het zit tussen de oren. Bij fysieke problemen is dit echter minder evident. Wanneer kun je zeggen dat iets van geestelijke aard is en wanneer is het lichamelijke dominant?
In mijn optiek kun je deze gebieden niet van elkaar scheiden. Wat tussen de oren zit is mijns inziens ook niet minder echt of reëel. Een gebroken been kun je echter in het ziekenhuis laten zetten. Voor problemen in het hoofd ligt zo’n eenduidige aanpak helaas vaak minder voor de hand.
Stigma
Wat tussen de oren zit, gaat bovendien al gauw gepaard met een oordeel. Je hebt ze zeker niet helemaal op een rijtje. Je moet maar even doorzetten. Je bent toch geen watje? Geestelijke nood ziet men maar liever als niet bestaand.
Over fysieke problemen vellen mensen veel minder gauw een oordeel. Lichamelijk leed is immers zichtbaar. Wat je kunt zien, is voor ons echt en reëel. Dat veel fysieke aandoeningen door de medische stand niet worden begrepen, vergeten we voor het gemak dan nu maar.
Mind
Tussen de oren wordt in yoga vaak samengevat met mind. De mind staat voor alle geestelijke activiteit in een menselijk wezen. En eigenlijk komt het hele fysieke verhaal daar ook uit voort. De mind heeft sowieso veel te maken met alle verhalen die wij creëren in ons hoofd.
Wat in je hoofd zit, heeft ook effect op je lichaam. Zover reikt ons inzicht inmiddels wel. Hoe dit precies werkt blijft voor velen van ons echter een raadsel. Tussen de oren is namelijk zo slecht grijpbaar. Letterlijk en figuurlijk is het moeilijk aan te pakken. Daar ligt de crux van dit menselijke probleem.
Mindful
Wat je in deze context praktisch kunt doen, is goed de tijd nemen. Met aandacht observeer je je gedachten.
Deze aanpak is een beproefd gegeven, heeft zelfs de zegen van het medische circuit. Psychiaters en psychologen zetten haar tegenwoordig veelvuldig in. In de volksmond heet dit mindfulness. Je oefent opmerkzaam te zijn en dus mindful. Het is een misverstand dat de geest hierdoor leeg wordt. Momenten van geestelijke rust komen hiermee mogelijk wel wat vaker voor.
Benadering
Je vraagt je misschien af wat je er dan mee opschiet. Als je geest toch niet leeg wordt, wat is dan het nut van deze tijdrovende activiteit? Het geheim zit echter in de wijze waarop je gedachten en gevoelens benadert. Jij bent niet die gedachten. Je observeert ze maar hoeft er niks mee. De natuur van die gedachten is dat ze komen en gaan.
Je kunt hier nog een poosje diep over nadenken. Dat mag natuurlijk. Je kunt het ook gewoon proberen. Zitten en waarnemen, dat staat je te doen.