Waar ga jij op af bij het nemen van belangrijke beslissingen? Ga jij af op wat anderen doen of zeggen? Of ga je eerst eens bij jezelf na wat voor jou goed voelt? Oftewel: vaar jij op eigen kompas?
Bij mij is het nooit een twijfelgeval geweest. Ik wist al vroeg wat ik wilde en heb van jongs af aan mijn eigen plan getrokken. Een van mij bijnamen was Eigenwiesien en dat was natuurlijk niet voor niets.
Sef
Mijn vader heeft mij meer dan eens verteld dat een van de eerste dingen die ik kon zeggen “Sef doen” (Zelf doen) luidde. Misschien een geval van familiefolklore, maar het was toch duidelijk al een teken welke kant het met mij op zou gaan.
Op het prikbord van mijn vaders studeerkamer heeft jarenlang een kaart gehangen van een baby met een zeer vastberaden blik. Kin en onderlip vooruit etc. Mijn vader zei dan dat hij hierbij aan mij moest denken. Mij van vroeger en waarschijnlijk ook mij van nu 😉
Dat eigen kompas
Wat is dat dan dat eigen kompas, kun je je afvragen. Wat houdt het in en waar kun je het vinden. Moet je ervoor op zoek of op reis of is er een route voor, iets dichter bij huis?
Je voelt het misschien al aankomen: hier komen we op terrein waar ik het precieze antwoord voor jou niet kan geven. Simpelweg omdat mijn antwoord alleen voor mij geldt en jij dus op zoek moet naar dat van jou.
Moeten of mogen
Begrijp me goed, je moet natuurlijk helemaal niks. Ik denk dat de meeste mensen er niet zo van houden als iemand ze opdraagt iets te doen. Ook ik ben daar een beetje allergisch voor.
Varen op eigen kompas kan voor jou betekenen dat je een heel andere weg gaat dan die van mij. Alleen op vrijwillige basis zou je je keuzes moeten maken. Alleen die weg heeft een kans op succes.
Mooie woorden
Ik merk al weer dat het heel gemakkelijk is om verzeild te raken in mooie woorden. Spreken over de weg naar binnen, je eigen kompas enzo. Daar blijft iets schuren. Als een vlag die nooit helemaal de lading dekt.
Je moet echter wat denk ik dan. Als ik wil communiceren dan ben ik toch aangewezen op het vinden van de juiste woorden. Zo goed als in mijn vermogen ligt, vaar ik op het mij vertrouwde eigen kompas.
Werk in uitvoering
Ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou zit, maar voor mij blijft dat eigen kompas een geval van onderhoud. Niet alles wat ik in mijn leven tegenkom, is altijd bij voorbaat al een duidelijke zaak.
Wat ik wel merk, is dat mijn kompas steeds verfijnder afgesteld raakt. Oefening van vele jaren heeft dat mogelijk gemaakt.
Jouw pakkie an
Zoals ik al eerder zei: voor jou kan ik dit allemaal niet invullen. Mijn antwoorden zijn niet de jouwe. Mijn kompas is een andere dan dat waar jij het mee moet doen.
De ervaring die ik echter in de loop der jaren heb opgedaan, kan echter hopelijk wel een inspiratiebron voor je zijn. Een handreiking die je mogelijk een stapje verder brengt.
Dat is mijn bescheiden wens.