Wie is de leraar?

Geef een reaktie

Wie is de leraarEen veelgestelde vraag is of je op je spirituele pad echt een leraar nodig hebt. Ik denk dat het antwoord niet voor iedere persoon hetzelfde is. In mijn geval zijn er in de loop der jaren verschillende leraren langsgekomen. Dat is misschien wel passend en tekenend voor deze tijd.

Vanuit de Oosterse/Aziatische wereld zien we door de eeuwen heen als voorbeeld een traditionele rolverdeling tussen leraar en leerling. Er is meestal sprake van één leraar die voor een bepaalde leerling. Met die leraar wordt op een gegeven moment een diepere band aangegaan.

Overgangsritueel

In India gaat zo’n diepere band vaak gepaard met een overgangsceremonie. De leerling krijgt tijdens dat ritueel een yoganaam en een mantra. De ceremonie staat voor de overgang naar een nieuwe periode en, zo zou je het kunnen omschrijven, voor het sterven van het oude.

Je kent vast het woord guru of goeroe. In het Sanskrit, de oude taal van India, betekent dit woord eigenlijk niet meer dan leraar! Na de ceremonie gaat de leerling bij deze leraar dieper in de leer. Dergelijke verbindingsceremonies gebeuren ook nog in deze tijd. De omstandigheden en mogelijkheden om je helemaal over te geven aan een spirituele levensweg zijn natuurlijk nu wel anders dan vele eeuwen geleden.

Leraar of leerling?

Een ‘leerling’ wisselt ook wel eens van ‘leraar’. Ik zet beide woorden tussen aanhalingstekens, omdat die rollen volgens mij niet zo strikt gescheiden zijn. Mijn yogaleraar zei eens tijdens de yogaopleiding dat wij (leerlingen) een leraar hadden, maar hij had er veertien! Met die veertien bedoelde hij dan onze hele groep…

Wat ik hiermee probeer aan te geven, is dat het leerling- en leraarschap twee kanten van dezelfde medaille zijn. Oftewel beiden posities zijn in een enkele persoon vertegenwoordigd. Dit geldt zowel voor het spirituele leven als voor het ‘gewone’ dagelijkse bestaan. Spiritueel leven en dagelijks bestaan zijn op hun beurt natuurlijk ook eigenlijk niet van elkaar te scheiden.

Leren

Er wordt wel gezegd dat de leraar zich aandient als de leerling er klaar voor is. Ik geloof dat dit waar is. In wezen is de leraar een krachtige spiegel. Hij of zij weerspiegelt wat in jou al aanwezig is. Als je het zo bekijkt dan kun je alle personen die op je levenspad komen zien als potentiële leraren. De personen met wie de confrontatie het sterkst is, zijn vaak het meest waardevol.

Je hebt er vast een beeld bij: een persoon die jou het leven behoorlijk zuur maakt. Probeer die persoon eens op een andere manier te bekijken… Met wat in jou confronteert hij of zij jou? En kun je die persoon ook zien als iemand die jou helpt iets te leren? Kun je naar hem of haar toe om die reden zelfs enige dankbaarheid ervaren?

Ik begrijp heel goed dat dit niet gemakkelijk is. Uit eigen ervaring weet ik echter dat het de moeite waard is om moeilijke situaties met iemand in je omgeving eens te benaderen vanuit bovenbeschreven perspectief. Probeer het eens. Immers: wat heb je erbij te verliezen?

Yogaleraar

Als je begint met yoga en meditatie is het, denk ik, wel heel goed om te werken met een leraar. Je weet nog niet precies hoe je de zaken aan moet pakken en de leraar helpt je op weg. Hij of zij leert je de yogahoudingen, vormen van meditatie, en de manier waarop je deze kunt beoefenen. Kortom: de leraar geeft je de middelen waarmee je zelf aan de slag kunt.

Als je eenmaal goed op weg bent in je oefening, probeer dan een open, ontvankelijke houding te hebben naar wat zich in je leven voordoet en wie er je pad kruisen. Misschien volg je kortere of langere tijd verschillende leraren of kies je ervoor deel uit te maken van een specifieke spirituele gemeenschap of school.

Houd echter steeds in gedachte dat de leraar en de leerlingen van een bepaalde school uiteindelijk slechts spiegels zijn van wat al in jou zelf aanwezig is. Uiteindelijk zul je zelf je eigen weg moeten gaan, vanuit jouw eigen, zelf ontdekte en grondig onderzochte basis.

Geef een reaktie